Wielki Post
W piąteki nabożeństwa Drogi Krzyżowej w kościele w Babimoście o g.17, a następnie Msza św. W Podmoklach Droga Krzyżowa o g. 17.
Nabożeństwo Gorzkich Żali w niedzielę w Babimoście o g. 17.15, w Podmoklach po Mszy św. Podczas Gorzkich Żali jest zbierana ofiara na tzw. Jałmużnę Wielkopostną.
Niedziela Dzieła Pomocy Misjom "Ad Gentes"
iedziela „Ad Gentes”, to Dzień Modlitwy, Postu i Solidarności z Misjonarzami. Ofiara do puszek na pomoc polskim misjonarzom.
Msza św. do Matki Bożej Gospodyni Babimojskiej
Sobota 4 marca to pierwsza sobota miesiąca. Tego dnia o g. 11 zostanie odprawiona uroczysta Msza św. za wstawiennictwem Matki Bożej Babimojskiej Gospodyni we wszystkich intencjach zanoszonych w lutym. Podczas Mszy św. udzielany będzie sakrament Namaszczenia Chorych.
zbiórka do puszek dla poszkodowanych
podczas wojny na Ukrainie
W niedzielę 26 lutego zebraliśmy do puszek na pomoc ofiarom wojny na Ukrainie 2317 zł. „Bóg zapłać” za życzliwość i modlitwę. Wszystkie zebrane pieniądze zostały przekazane już w poniedziałek na konto Caritas.
I Niedziela Wielkiego Postu
Chrystus walczący na pustyni ukazuje w dzisiejszej Ewangelii nie tylko przebiegłość szatana, ale i sposób na pokonanie pokus, które podsuwa on ludzkiemu sercu. Jezus nie wchodzi w zbędny, pusty dialog ze złym, tylko odpowiada na zaczepki konkretnym Słowem Bożym, nie pozwalając się zmanipulować i zwieść. Cierpi głód i pragnienie, a szatan mami Go dodatkowo obrazami wszystkich królestw świata. Mimo tego Syn Boży ma dokładnie ustalone priorytety i ich się trzyma – wie, że będzie kłaniał się jedynie przed Ojcem i to Jemu będzie służył. Tym stanowczym trwaniem przy Nim, obraca wniwecz intrygi diabła, z czego płynie nauka, by w każdej pokusie stawiać sobie Pana przed oczy. By nasze usta głosiły tylko i wyłącznie Jego chwałę. Mamy odnosić zwycięstwo nie z powodu chwilowego szczęścia oferowanego przez szatana, lecz z powodu triumfującego Jezusa Chrystusa. To On jest naszą tarczą. Wystarczy tylko dochować Mu wierności w rzeczach małych, by być gotowym na wybieranie Go w rzeczach wielkich. Trwając w Jego bliskości, nigdy nie przegramy, choćby nawet świat stał po przeciwnej stronie.
Błogosławieństwo wdów i wdowców, rodziców po stracie dziecka i osób, które utraciły najbliższą osobę.
Sobota 25 lutego to czwarta sobota miesiąca. Tego dnia o g. 9.30 zostanie odprawiona Msza św. za wstawiennictwem Matki Bożej Babimojskiej Gospodyni Msza św. o godz. 9.30 z błogosławieństwem wdów i wdowców, rodziców po stracie dziecka i osób, które utraciły najbliższą osobę.
zbiórka do puszek dla poszkodowanych
podczas wojny na Ukrainie
W piątek 24 lutego - nabożeństwo Drogi Krzyżowej w intencji sprawiedliwego pokoju na Ukrainie, a w przyszłą niedzielę 26 lutego - zbiórka do puszek na pomoc ofiarom wojny na Ukrainie. „Bóg zapłać” za życzliwość i modlitwę.
Wielki Post
W środę Popielec – rozpoczynamy Okres Wielkiego Postu, posypanie głów popiołem na znak rozpoczęcia czasu nawrócenia i pokuty. W środę Popielcową obowiązuje post ścisły i abstynencja. Msze św. w Środę Popielcową w Babimoście o g. 8, 16.30 i 18, w Podmoklach o g. 9.30.
W piątek pierwsze nabożeństwo Drogi Krzyżowej w kościele w Babimoście o g.17, a następnie Msza św. W Podmoklach Droga Krzyżowa o g. 17.
Nabożeństwo Gorzkich Żali w niedzielę w Babimoście o g. 17.15, w Podmoklach po Mszy św. Podczas Gorzkich Żali jest zbierana ofiara na tzw. Jałmużnę Wielkopostną.
VII Niedziela Zwykła
Prawdziwą mądrością jest trwanie przy Chrystusie. Co oznacza nie tylko wiarę w Niego, ale i wiarę w Jego słowa, i wprowadzanie ich w czyn. Mamy być świętymi, ponieważ On jest święty. Mamy miłować, ponieważ On sam miłuje nas miłością odwieczną. Jednak Pan nie mówi tylko o miłości wobec rodziny, przyjaciół i wszystkich, którzy są nam przychylni, którzy mogą nam coś ofiarować. W dzisiejszej Ewangelii Jezus podkreśla, że tym, co powinno wyróżniać Jego uczniów, jest także miłość nieprzyjaciół, ludzi jakich mamy kochać po bratersku zupełnie bezinteresownie, nie spodziewając się niczego w zamian. Nie czynimy nic szczególnego, szanując jedynie najbliższych - wielu ludzi, również niewierzących, to robi. Pójściem za Chrystusem jest także modlitwa za naszych prześladowców, jakkolwiek trudne by było przebaczenie im. Błogosławiąc im i polecając ich Panu mimo doznanych z ich ręki krzywd, pokazujemy, że jesteśmy prawdziwymi dziećmi doskonałego Boga rozpościerającego to samo niebo nad sprawiedliwymi i niesprawiedliwymi. Boga, który miłuje, bez względu na to, że wielokrotnie otrzymuje od nas „w zamian” niewdzięczność i ranę.
zbiórka do puszek dla poszkodowanych
w trzęsieniu ziemi w Turcji i Syrii
Komunikat ks. bpa Tadeusza Lityńskiego:
Drodzy Diecezjanie,
w nocy z 5 na 6 lutego br. doszło do trzęsienia ziemi, którego epicentrum znajdowało się w Turcji, niedaleko granicy z Syrią. W tych dwóch krajach odnotowano największe zniszczenia, ale wstrząsy odczuli również mieszkańcy Libanu, Iraku i Cypru.
Dla wielu mieszkańców krajów, które od lat borykają się z ogromnymi problemami, utrata dobytku czy zdrowia jest jak wyrok. Nie poradzą sobie bez pomocy z zewnątrz.
W odpowiedzi na Apel Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, abp. Stanisława Gądeckiego, zwracam się do Was z prośbą o wsparcie dla poszkodowanych przez kataklizm. Do modlitwy, którą w ich intencji zanosiliśmy do Boga podczas dzisiejszej Mszy św., dołączmy również wsparcie finansowe. Po zakończonej Eucharystii zostanie przeprowadzona zbiórka do puszek, a uzyskanie w ten sposób środki trafią do potrzebujących.
Serdecznie dziękuję Wam, drodzy Diecezjanie, za ten znak solidarności z cierpiącymi. Wdzięczny za wszystkie dowody Waszej wrażliwości na ludzką biedę, ogarniam Was pasterską miłością i z serca błogosławię.
Zielona Góra, 8 lutego 2023 r.
+Tadeusz Lityński
Biskup Zielonogórsko-Gorzowski
VI Niedziela Zwykła
Współczesny świat, odrzucając Boga, często wysuwa argument, iż chce On zniewolić człowieka przez „liczne” przykazania. Wobec tego typu oskarżeń warto uświadomić sobie, że Pan każdemu człowiekowi bez wyjątku od początku ofiaruje wolność. Przykazania natomiast mają nam pomóc nie pogubić się w niej, są drogowskazami według których jako chrześcijanie mamy żyć. Bóg kładzie przed nami życie i śmierć, i to, co wybierzemy, będzie nam dane - życie wieczne wraz z Nim lub śmierć duchową w życiu pozbawionym Jego obecności. Nie są to Jego groźby czy ostrzeżenia - przeciwnie, On proponuje zupełnie za darmo odkupienie, miłość, miłosierdzie i tylko od nas zależy, czy to przyjmiemy, czy zechcemy żyć w zgodzie z Nim, w zgodzie z nauką, jaką z miłości daje człowiekowi, by mógł kiedyś wejść przez bramy nieba i być z Nim przez całą wieczność. Chrystus nie przyszedł na ziemię po to, by zanegować Prawo, lecz aby je wypełnić. W dzisiejszej Ewangelii zaznacza także, że jako chrześcijanie mamy być konkretni w tym, w co wierzymy i co mówimy. Trzeba żyć tak, aby, odpowiadając na Bożą miłość, dochować Panu wierności w każdym słowie i czynie. Aby nasza mowa i zachowanie nie były rozmyte, letnie. Najważniejsze, by mimo wszystkich ziemskich rzeczy, do jakich mamy dostęp, zawsze świadomie, zgodnie z wolną wolą wybierać Boga, w każdym położeniu.
31 Światowy Dzień chorego - „Miej o nim staranie”
Msza św. o g.17 będzie sprawowana w int. wszystkich chorych naszej parafii, na zakończenie Mszy św. Błogosławieństwo Lourdzkie. Zapraszamy wszystkich starszych, chorych, potrzebujących pomocy i wsparcia do jak najliczniejszej obecności. Proszę o udzielenie pomocy osobom chorym, niepełnosprawnym w dotarciu na tę szczególną uroczystość.
Błogosławieństwo Małżeństw i Rodzin
w drugą sobotę miesiąca
Sobota 11 lutego to druga sobota miesiąca. Tego dnia o g. 9.30 zostanie odpraiona Msza św. za wstawiennictwem Matki Bożej Babimojskiej Gospodyni z błogosławieństwem i odnowieniem przyrzeczeń małżeńskich przez pary obchodzące jubileusz w tym miesiącu.
Słowo biskupa na Światowy Dzień Chorego
W przyszłą sobotę 31 Światowy Dzień Chorego. Dzisiaj na wszystkich Mszach św. zostanie odczytane słowo bp. Tadeusza Lityńskiego.
Przeczytaj pełny tekst...
V Niedziela Zwykła
Chrystus jako Słońce wschodzące z wysoka jest światłością świata, bez której nie istnieje prawdziwe życie, a jedynie jego imitacja. Ziemia obumarłaby bez światła słonecznego, podobnie dusza ludzka pogrążyłaby się w jałowości i ciemności bez niegasnącej Lampy, jaką jest Jezus. Kto idzie za Nim, ma światło życia. Bóg uczy w dzisiejszych czytaniach, że najbardziej jaśniejemy wtedy, gdy w Jego imię wykonujemy uczynki miłosierdzia, ale też gdy walczymy z własnym jarzmem grzechu, gdy „przestajemy grozić palcem” (por. Iz 58,10), a zaczynamy rozumieć, co oznacza choćby prawdziwa, pozbawiona podejścia faryzeuszów sprawiedliwość czy miłosierdzie i wierność. Nasza wiara musi opierać się przede wszystkim na mocy Bożej, a nie na ludzkim rozumie i ograniczonej mądrości. Wówczas - ufając Temu, który jest wszechmocny, a więc i wprowadzając w życie Jego naukę - będziemy faktycznie Jego światłem na ziemi. Nie przeznaczył nas do tego, byśmy pozwolili się zagasić mrokom i trudnościom, lecz do mężnego przekazywania światła Chrystusa innym przez swoje czyny zgodne z przesłaniem, jakie zostawił nam w Ewangelii. Mamy być solą ziemi, a jednocześnie starać się, by nigdy nie utracić smaku, by nigdy nie stać się bezbarwnym w wierze.
IV Niedziela Zwykła
Pan Bóg wybiera i wywyższa to, co wzgardzone i poniżone w oczach świata. Nadaje sens temu, co głupie i niemocne, zawstydzając mędrców czy możnych wszystkich czasów przekonanych o własnej sile. Sam Jezus widział przecież „skandalicznie” potencjał w słabych grzesznikach, otaczał się osobami zepchniętymi na margines społeczeństwa i traktował ich z miłością i szacunkiem, wywołując zgorszenie w mniemaniu uczonych w Piśmie. A jednocześnie - ciąg dalszy zbawczych paradoksów - pozwolił się zaprowadzić na krzyż, czyli znak największej hańby, który stał się Jego triumfalnym sztandarem. W dzisiejszych czytaniach Bóg po raz kolejny przypomina o pierwszeństwie pokory szukającej schronienia i umocnienia nie w ludzkich - jak widać błędnych - przekonaniach i pozornej sile, lecz przede wszystkim w Jego imieniu (por. Księga Sofoniasza 3,12). Błogosławieni - czyli szczęśliwi - są bowiem ubodzy duchem, uniżeni wyłącznie przed Panem, składający w Nim całą swą ufność. Błogosławieni są miłosierni i czystego serca, wprowadzający pokój i łaknący sprawiedliwości, cisi i - znów paradoksalnie! - ci, którzy się smucą, aby Chrystus mógł dać im pociechę; ci, którzy są prześladowani jako ofiary czyjegoś kłamstwa, urągania z powodu imienia Pańskiego. To właśnie oni mają się radować i cieszyć. Bo Pan jest Bogiem paradoksów, które jednak - w Bożej, a nie ludzkiej perspektywie - układają się w logiczną całość. Trzeba tylko przyoblec się w pokorę, by chcieć dostrzec tą prawdę, że w oczach królującego Pana to, co głupie u ludzi, staje się największą mądrością.
Dekret powizytacyjny
W dniach od 18 do 20 listopada naszą parafię wizytował kanonicznie ks. bp. Adrian. W piątek (20 I) nadszedł dekret wytyczający drogę naszej parafii na najbliższe lata.
ks. biskup napisał między innymi: "...Wracając myślą do bardzo owocnego czasu wizytacji w Babimoście, chcę podkreślić, że spotkałem tam żywą wspólnotę ludzi oddanych sprawom Bożym..."
Całosć dekretu będzie odczytana w niedzielę 22 stycznia 2023r.
Jasełka
W niedzielę po Mszy św. o g.11 odbędą się Jasełka przygotowane przez p. katechetkę z dziećmi i młodzieżą ze szkoły w Babimoście. Bardzo serdecznie wszystkich zapraszamy.
III Niedziela Zwykła
Im większa ciemność, tym bardziej widoczny jest nagły rozbłysk światła - zwłaszcza gdy od lat tkwiło się w strefie mroku. Płomień świecy prędzej czy później zgaśnie na wietrze. Jednak Chrystus nie jest przejściowy - to Światłość wielka, prawdziwa, która opromienia całe stworzenie i nieustannie nad nim jaśnieje. Lud Izraela długo kroczył w ciemności, aż po wiekach oczekiwania zobaczył Jego blask, co pomnożyło radość i zwiększyło wesele (Iz 9,2), ponieważ tam, gdzie pojawia się Bóg, tam następuje uwolnienie z kajdan przeszłości, dawnych win, błędów. To On jest światłem i zbawieniem, dlatego nikt nie musi się lękać - już wschodzi Chrystus nad pogrążoną w cieniu krainą śmierci, nad naszymi osobistymi porażkami, grzechami, chorobami, słabościami, letargiem. On chce wejść w każdy aspekt naszego życia i być w nim lampą, która zawsze oświetla drogę. Bóg nigdy nie przynosi z sobą niepokojów i nie jest podzielony, mimo że ludzie - w Kościele lub poza nim - stwarzają między sobą niepotrzebne podziały, niszczące spory, w których wciąż znajdują się pośrodku niczego. Jeśli Pan jest światłem w naszym życiu, to nie może przez nas przemawiać nienawiść czy zawziętość, bo byłoby to zniweczenie Krzyża Chrystusowego (1Kor 1,17). Z sercem rozświetlonym przez Boga mamy nabierać odwagi w każdym położeniu i wytrwale Go oczekiwać, aby nie przegapić rozbłysku, który pokona mrok, nawet ten najczarniejszy.
II Niedziela Zwykła
„Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”, mówi Jan Chrzciciel w dzisiejszej Ewangelii, wskazując na Jezusa, dając o Nim świadectwo. Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami. Bóg stał się człowiekiem, aby zgładzić każdy grzech, wchłonąć ciemność, dać nam zbawienie. Z nadzieją na Niego czekaliśmy, a On się nad nami pochylił – Ten, który jest światłością dla pogan, który dźwiga pokolenia (por. Iz 49,6). I zostawił nam siebie, choć już nie w takiej postaci, w jakiej widzieli Go Jego uczniowie czy Jan Chrzciciel. Słowa Jana słyszymy także podczas każdej liturgii Mszy Świętej kiedy kapłan podnosi Pana obecnego w niewielkim kawałku chleba i dodaje „błogosławieni, którzy zostali wezwani na Jego ucztę”. Czy jednak, słysząc: „Oto Baranek Boży” prawdziwie wierzymy, że On zostawił się w Najświętszym Sakramencie i wciąż jest z nami? Czy potrafimy jak Jan, sercem i językiem wyznać, patrząc w białą konsekrowaną Hostię: „To jest Ten” (J 1,30)? Czy umiemy Go jeszcze rozpoznać pośród zgiełku tego świata i odnaleźć w ciszy, w jakiej przychodzi bez fajerwerków i krzyku?
Niedziela Chrztu Pańskiego
Całe życie Jana Chrzciciela było ukierunkowane na to, by przygotować drogę większemu od niego. I kiedy ów Większy przychodzi, aby z jego rąk przyjąć chrzest, Jan pokornie pyta: „To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?” (Mt 3,14). Jezus jednak pragnie wypełnić wszystko, co sprawiedliwe, a taka jest bez wątpienia wola Ojca. Chrzest w Jordanie to początek publicznej działalności Mesjasza będącego tak samo Bogiem, jak i człowiekiem. Dopiero patrząc w kontekście całej Ewangelii - a więc także Krzyża i Zmartwychwstania - można głębiej pojąć znaczenie wydarzenia chrztu. Już w nim Chrystus zgadza się na zanurzenie w śmierci dla zbawienia świata, na poniesienie ciężaru wszystkich win, na stanie się „przeklętym” w oczach ludzi. Jego prawdziwa sprawiedliwość i bezgraniczne posłuszeństwo Ojcu niejako otwierają bramy nieba, z którego zstępuje Duch Święty jak gołębica i rozlega się głos Boga: „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie” (Mt 3,17). Tajemnica chrztu Pańskiego każe w duchu wdzięczności zastanowić się również nad własnym chrztem, w którym zanurzyliśmy się w śmierć Jezusa, aby mieć udział także w Jego Zmartwychwstaniu. Dzięki niemu staliśmy się członkami wspólnoty Kościoła, gdzie wzrastamy jako umiłowane dzieci Boże. I oby Pan, który jest z nami, znalazł w nas upodobanie.
Liturgia na dziś
Polecamy
-
-
-
Gość Niedzielny Diecezji Zielonogórsko - Gorzowskiej -
ASPEKTY - ZIELONOGÓRSKO-GORZOWSKI DODATEK DO TYGODNIKA KATOLICKIEGO NIEDZIELA
Osuszanie kościoła
-
Osuszanie kościoła parafialnego. Zrealizowano przy pomocy finansowej Województwa Lubuskiego.