Sakrament wtajemniczenia chrześcijańskiego, dojrzałości chrześcijańskiej. Sakrament bierzmowania, który wyciska charakter i przez który ochrzczeni, postępując na drodze chrześcijańskiego wtajemniczenia, są ubogacani darem Ducha Świętego i doskonalej łączą się z Kościołem, umacnia ich i ściślej zobowiązuje, aby słowem i czynem byli świadkami Chrystusa oraz szerzyli wiarę i jej bronili (por. KPK kan. 879).
Sakrament bierzmowania (confirmatio) jest drugim etapem inicjacji chrześcijańskiej. Św. Tomasz mówił, że jest to sakrament, który uświęca dojrzałość życia chrześcijańskiego – niejako uzupełnia sam chrzest (S. Th. III, 9. 72 a. I ad I). Bierzmowanie ma utwierdzić w nas to, co zaczęło się podczas chrztu. Wypływająca z przyjęcia tego sakramentu łaska, ma być dla nas źródłem duchowej siły, abyśmy byli zdolni do wyznawania swojej wiary i wprowadzali ją w codzienne życie. Skutkiem sakramentu bierzmowania jest wylanie Ducha Świętego wyciska w duszy chrześcijanina niezatarte znamię. Przyjęcie sakramentu bierzmowania czyni nas jeszcze bardziej dziećmi Bożymi, jeszcze ściślej jednoczy nas z Chrystusem i z Jego Kościołem. Dzięki łasce Ducha Świętego możemy stawać się gorliwymi świadkami naszej wiary.
Chcąc ważnie i godziwie przyjąć sakrament bierzmowania należy spełnić warunki określone prawem kościelnym, a mianowicie:
Chrzest jest pierwszym sakramentem i dopiero po jego przyjęciu można przyjmować ważnie wszystkie inne sakramenty. Dlatego, jeżeli przyjmuje się bierzmowanie poza parafią, w której miał miejsce chrzest, należy przedstawić świadectwo chrztu.
Bierzmowanie należy do tych sakramentów, które trzeba przyjmować w stanie łaski uświęcającej. Nazywamy je sakramentami żywych, gdyż przyjmują je ludzie żyjący w przyjaźni z Bogiem, czyli bez grzechu ciężkiego na duszy.
Sakrament bierzmowania wprowadza bierzmowanego w odpowiedzialne życie wiarą, dlatego mogą go przyjmować dorośli chrześcijanie. Prawo kościelne wymaga aby kandydat miał używanie rozumu i był zdolny świadomie odnowić przyrzeczenia chrzcielne, jednak dokładniejsze ustalenie granicy wieku pozostawia się do decyzji Konferencji Episkopatu.
W Polsce sprawę tę reguluje instrukcja duszpasterska dotycząca sakramentu bierzmowania, ogłoszona przez Konferencję Episkopatu Polski dnia 16. 01. 1975r.
Przez ten warunek należy rozumieć dobrą wolę służenia Bogu całym sercem i sumiennego wypełniania podjętych zobowiązań, a zwłaszcza świadczenia swoim życiem o Chrystusie. Nie powinno się przyjmować tego sakramentu tylko dlatego, że inni go przyjmują, a więc - jak to się mówi - dla ludzkiego oka. Istotne w tym względzie jest osobiste pragnienie pozostania do końca życia wiernym Bogu.
W naszej diecezji rozpoczyna się ono w VII klasie szkoły podstawowej, a kończy w VIII klasie. I obejmuje ono realizację diecezjalnego programu pt. „Życie Boże”, podzielonego na miesięczne spotkania parafialne i domowe.